Dla rozwoju wsi szczególnie dobrą metodą jest aplikacja zasad LEADER, które motywują lokalny potencjał za pośrednictwem łączenia różnych podmiotów działających na obszarach wiejskich. Lokalne grupy działania, korzystające z zasad Leadera, odpowiednio dopełniają lokalne samorządy.
Słaba sytuacja gospodarcza poszczególnych gmin wiejskich oraz potrzeba wzajemnej pomocy prowadzą do nawiązywania współpracy gmin w ramach obszarów wiejskich i do powstawania lokalnych związków partnerstwo podmiotów działających na obszarach wiejskich. Program odnowy wsi zaczął się od roku 1998 orientować na rozwój współpracy gmin. Strategie rozwojowe mikroregionów wiejskich są w Republice Czeskiej już sprawdzonym sposobem koncypowania, realizacji i zarządzania działaniami, prowadzącymi do rozwoju społecznego i gospodarczego pewnego określonego obszaru.
Republika Czeska ma swoje specyficzne cechy, uwarunkowane historycznie, wynikające ze struktury osiedlenia, gęstości zaludnienia i sieci komunikacyjnych oraz charakteru lokalnej ekonomiki. Wyraźnym specyficznym rysem jest również struktura socjoekonomiczna populacji wiejskiej, na którą miały wpływ powojenne przemiany społeczno-polityczne i przesiedlenia mieszkańców, starzenie się populacji wiejskiej, rozpad produkcji rolnej, przemiany wsi podmiejskich a w ostatnim okresie pogłębianie się różnic pomiędzy obszarami wiejskimi i miejskimi.
Znaczące są również wieloletnie doświadczenia gmin, związków gmin i lokalnych grup działania związane z programami rozwoju i z przygotowaniem oraz realizacją projektów (POV, SAPARD, LEADER REPUBLIKA CZESKA, OP Rozwój Obszarów Wiejskich oraz Wielofunkcyjne Rolnictwo).
Dla samodzielnego rozwoju lokalnych grup działania niezbędne jest wzajemne wsparcie, za pośrednictwem wzajemnego informowania się zarówno pasywnego (internet – wytworzenie portalu LGD), jak i aktywnego (seminaria, rozmowy robocze, wspólne imprezy towarzyskie). LGD należy nauczyć orientować się także na inne możliwe źródła, np. źródła prywatne z obszaru działania LGD, programy grantowe województw i. in. Konieczne jest wytworzenie systemu systematycznego kształcenia członków LGD w dziedzinie zarządzania
i administracji, wyboru projektów, pracy z opinią publiczną, monitoringu projektów itp.
Zasady Leadera szczególnie nadają się dla rozwoju obszarów wiejskich , ponieważ przynoszą pozytywne efekty, wynikające z połączenia różnych podmiotów, działających w środowisku wiejskim. Lokalne grupy działania, korzystające z zasad Leadera, nie są przeciwieństwem lokalnego samorządu, ale odpowiednio go dopełniają w dążeniu do odnowy i rozwoju gminy, przyczyniając się również do rozwoju rolnictwa i ochrony przyrody i krajobrazu.
Leader jako metoda pracy i komunikacji
● mobilizuje lokalne podmioty, aby uświadomiły sobie problemy swojego regionu i zaczęły dbać o jego przyszłość,
● jego dostęp do rozwoju urbanistycznego jest decentralizowany, integrowany i wykorzystuje oddolne podejście,
● poprzez wymianę i transfer doświadczeń oraz wytwarzanie sieci otwiera obszary wiejskie na kontakty z dalszymi regionami,
potrafi uwzględnić akcje o małym zasięgu, ponieważ dla autorów małych projektów są do dyspozycji specjaliści z dziedziny administracji i finansów (animatorzy obszarów, facilitatorzy, doradcy, menadżerowie...)
Pozytywnym wnioskiem z programów, które korzystały jak dotąd z metody Leader, jest fakt, że lokalne grupy działania w pełni uświadamiają sobie konieczność wytwarzania zasobów dobrych projektów, w interesie wykorzystania i odpowiedniego dowartościowania miejscowych specyfików jako przygotowania do nowego okresu programowego UE 2007 - 2013 oraz rzeczywistego wykorzystania Europejskiego Funduszu Rolnego do rozwoju obszarów wiejskich jako narzędzia Wspólnej Polityki Rolnej UE.
Pomimo krótkotrwałych doświadczeń z metodą Leader w Republice Czeskiej można podać, że dotychczasowe wyniki wykazały jej niepowtarzalność i nadzwyczajne korzyści dla rozwoju mikroregionów wiejskich. V warunkach Republiki Czeskiej, gdzie do tej pory zachował się w wielu przypadkach sposób myślenia bazujący na dawnym systemie starowania centralnego z umyślnym ograniczaniem inicjatyw lokalnych i indywidualnych, ta nowa metoda jest wyraźnym elementem innowacyjnym, który wytwarza na poziomie lokalnym dostateczną przestrzeń dla aktywnego włączenia wszystkich podmiotów wiejskich w rozwój mikroregionu, łącznie z przeniesieniem odpowiedzialności za wyniki tej działalności na poziom lokalny.